Özlemi Asla Dinmeyen Canım Annem,
Zaman ne de hızlı akıyor, sensiz ama
seninle dolu 4 yıl geçmiş. Dördüncü anneler günüm olacak sana sarılmadan,
sesini bile duymadan.
Evet, zaman bazı şeyleri gerçekten kolaylaştırıyor
ama kalbimin derinliklerinde sana olan sevgimi hiç azaltamıyor. Evin önünden
geçerken, öğle aralarımda telefonu elime aldığımda, Öykü’mle bizim oradaki
parkın önünden her geçişimde hep bir burukluk çöküyor yüreğime. Geçişim diyorum
çünkü eskisi gibi parka gitmiyor bizimki. E tabii büyüyor artık.
Seni sonsuzluğa uğurlayalı 45 ay
olacak neredeyse. Dile kolay, kalbe zor bir zaman dilimi. Hayatımın 39 senesini
seninle geçirdikten sonra 4 sene bile sensiz ne kadar zor tahmin edemezsin.
Daha dün gibi anımsıyorum tüm yaşadıklarımızı. Ara ara açıp bakıyorum
albümlere. Ne çok anı biriktirmişiz seninle; çoğu hüzünlü, kimi mutluluk dolu,
kimi komik.
Yıllar yıllar önce henüz ikimiz de
gençken, hayat bize daha ağır darbelerini henüz vurmamışken ne eğlenirdik
birlikte, ne kahkahalarla çınlatırdık etrafımızı. Artık hepsi mazide kalmış
gibi görünse de benim için sen hep şu anımda yaşıyorsun ve geleceğimde yaşamaya
devam edeceksin. Ben seni her düşündüğümde bir yandan gözlerim doluyor bir
yandan da yüzümde kocaman bir gülümseme beliriveriyor.
Torunun gayet iyi maşallah, ana
okuluna devam ediyor, seneye birinci sınıfa gidecek. Bıcır bıcır konuşuyor, ne
sözler ettiğini keşke duyabilseydin, bizi her seferinde hayrete düşürüyor.
Merak etme, seni hiç unutmadı, özellikle onu güldürmek için çubuk kraker
yiyişini hep anımsatıyor bana. Birlikte ara sıra fotoğraflarına bakıyoruz.
Beni sorarsan gayet iyiyim. Kızımla
bol bol vakit geçirmeye çalışıyorum. Onun büyümesinin her anında yanında olmak
ve elimden geldiğince bir şeyler öğretmeye çalışmak için sürekli çabalıyorum.
Artık önceliğim kızım. Şimdi daha iyi anlıyorum bir ebeveyn olmanın ne demek
olduğunu.
Üç senedir bıkmadan paylaştığım bir
söz düşüyor aklıma: “Seni dünyada koşulsuz seven tek varlık annedir; diğer
insanlar seni ‘çünkü’lerle sever, anne ise ‘rağmen’lerle.”. Ne kadar da doğru
olduğunu yaşadıkça daha iyi anlıyorum. Seni ne kadar kırsam da sen hep beni
affettin, karşılık beklemeden, hesap kitap yapmadan. Hakkını asla ödeyemem
canım annem.
Mektubuma burada son verirken seni
çok ama çok özlediğimi bir daha belirtmek istiyorum canım annem. Keşke
sözcükler yetse özlemimi ifade etmeye ama ne yazık ki kifayetsiz kalıyor onlar
da. Mektubumu bitirdiğim gibi keşke sana olan özlemimi de sonlandırabilsem ama
bu asla mümkün değil, gerçi seni özlemekten de vazgeçmek istemem, o da ayrı bir
konu. Huzur içinde uyu güzel kızımın biricik babaannesi, annelerin en güzeli.
Seni her zaman sevgi ve saygıyla anmaya devam edeceğim. İyi ki benim annemsin,
iyi ki seninle bir ömrün uzun bir zamanını geçirebilmişim. Seni sonsuza kadar
sevecek oğlundan en derin saygılarla!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder